Łysienie androgenowe

Łysienie androgenowe jest najczęściej występującym typem łysienia w społeczeństwie. Dotyczy głównie płci męskiej w wieku ok. 40 lat, chociaż sporadycznie występuje także u kobiet. Jak sama nazwa wskazuje, dotyczy androgenów, a więc hormonów płciowych, które produkowane są w komórkach Leydiga (śródmiąższowe komórki jądrowe) u mężczyzn, przez jajniki u kobiet, a także warstwę pasmowatą kory nadnerczy u obu płci. W męskich gonadach wytwarzany jest 5-dihydrotestosteron, natomiast w jajnikach dihydrotestosteron.

Oba związku cechuje powinowactwo do receptorów androgenowych, umieszczonych m.in.: w mieszkach włosowych występujących w okolicach intymnych. Za sprawą przypadku, obie pochodne testosteronu wpływają także na mieszki włosowe skóry głowy. Kiedy stężenie któregoś z izomerów w surowicy krwi jest podwyższone, receptory nadmiernie je wychwytują i reagują produkcją odpowiednich substancji stymulujących wzrost włosa. W tej patologicznej, zaburzonej sytuacji, nie jest jednak, możliwe wytworzenie odpowiedniej ilości poszczególnych czynników stymulujących porost skóry głowy. W efekcie skrócona zostaje faza anagenu, natomiast włosy terminalne (grube, długi z własnym rdzeniem) ulegają przekształceniu do włosów meszkowych (krótkich, cienkich, praktycznie niewidocznych).

Zobacz też: http://drtrycholog.pl/lysienie-androgenowe/

JAK POSTĘPUJE ŁYSIENIE

Mamy 2 schematy dotyczące łysienia, które postępują w zależności od tego, która z pochodnych testosteronu wiąże się z receptorem androgenowym. Jeśli jest to 5-hydrotestosteron, mamy do czynienia z łysieniem typu męskiego, czyli najpierw tworzą się zakola, a potem „wysokie czoło”. Łysienie nazywane jest „męskim” z uwagi na to, że ta pochodna testosteronu znacznie częściej występuje u mężczyzn niż u kobiet. Drugim rodzajem łysienia jest forma kobieca, objawiająca się przerzedzeniem włosów na czubku głowy, zakola powstają później. W tym przypadku znaczącą rolę odgrywa dihydrotestosteron.

CZYNNIKI SPRZYJAJĄCE ŁYSIENIU ANDROGENOWEMU

  • toksyny pochodzące z dymu papierosowego, alkohol, dopalacze
  • przewlekły stres – kortyzol pochodzący z kory nadnerczy może negatywnie wpływać na kondycję włosów
  • zapalenie przydatków, policystyczne jajniki, zapalenie szyjki macicy, zaburzenia cyklu miesiączkowego, okres poporodowy, menopauza
  • gorączka
  • nadczynność lub niedoczynność tarczycy albo przytarczyc
  • choroby autoimmunologiczne np: atopowe zapalenie skóry, nietrzymanie barwnika, wrodzony niedorozwój skóry
  • alergie i stany zapalne, zaburzenia odpowiedzi immunologicznej ustroju
  • niektóre leki
  • infekcje bakteryjne, wirusowe, grzybicze, pierwotniakowe

JAK LECZYĆ?

Powinniśmy udać się do trychologa, czyli lekarza specjalisty od dermatoz skórnych i włosów, który specjalistycznie przebada nie tylko skórę głowy, ale i same włosy.

Dodaj komentarz

Twój adres email nie zostanie opublikowany. Pola, których wypełnienie jest wymagane, są oznaczone symbolem *